
Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του ένα παιδί εισάγετε σε διάφορα άτυπα
«role play» (Μτφ.: παιγνίδια ρόλων) που έχουν να κάνουν κυρίως με την
κοινωνική του συμπεριφορά και τα στερεότυπα που -ενίοτε- αυτή
εξυπηρετεί…
Μερικά αρνητικά παραδείγματα -γιατί αναμφίβολα υπάρχουν & θετικά- είναι ότι: «Εκπαιδευόμαστε» να χαμογελάμε ακόμα και σε αυτούς που δεν συμπαθούμε, να «οπισθοχωρούμε» γιατί είμαστε μικροί, να κάνουμε παρέα παίζοντας με το αντιπαθητικό ξαδελφάκι μας, να απαντάμε σε ανόητες ερωτήσεις για το ποιον αγαπάμε περισσότερο «Τον μπαμπά ή τη μαμά;» κ.α..
Όταν μεγαλώνουμε αυτό το άτυπο «μαρτύριο» συνεχίζετε με την πεθερά μας, τον εργοδότη μας, τον παράξενο γείτονα, τον εφοριακό και πάει λέγοντας… κάποιοι παίζουν «ρόλο» ακόμα και στο μανάβη την λαϊκής για να τους δώσει πιο φρέσκα μαρούλια!
Το ζητούμενό μας, ωστόσο, παραμένει στα role play που έχουν θετικό
πρόσημο και μας εξελίσσουν… ακόμα και αν πρόκειται για ερωτικά role play
-που δεν θα πρέπει να υποτιμούμε καθόλου-!
Παρακάτω θα δούμε τα οφέλη τους… Ααα και να μην ξεχάσω καταναγκαστικό ή μη επιθυμητό role play δεν νοείται να πραγματοποιείται!..
• Συναισθηματική ανατροφοδότηση : Τα role play μας βοηθούν να
εκφράζουμε & να δεχόμαστε συναισθήματα που ίσως έμεναν ανέκφραστα και
μπλοκαρισμένα για παράδειγμα κάτω από το πρίσμα της λογικής ή της καθώς
πρέπει συμπεριφοράς.
• Μία επικοινωνία άλλου τύπου : Επικοινωνούμε μέσω του «ρόλου» και
αυτό μας δίνει την ευχέρεια μας πιο ελεύθερης επικοινωνίας ακόμα και μη
λεκτικής!
• Ανάπτυξη της φαντασίας : Αναπτύσσουμε την ονειρικότερη και πιο
φανταστική πτυχή του εαυτού μας, δεν είναι λίγα τα «δεσμά» της λογικής.
• Ενίσχυση των διαπροσωπικών δεξιοτήτων : Οι διαπροσωπικές μας
σχέσεις είναι σαν να μπαίνουν σε μία νέα βάση, σαν να είμαστε ζωγράφοι
μπροστά σε έναν λευκό καμβά που καλούμαστε να το «ζωγραφίσουμε» με τα
χρώματα του «ρόλου» μας!
• Λειτουργούν σαν “καθρέπτης” : Παίζοντας έναν «ρόλο», όσο παράξενο
και αν ακούγεται, είναι σαν να έχουμε μπροστά μας έναν καθρέπτη που κατ’
ουσίαν είναι ο συμπαίκτης μας και αυτό γιατί παίζουμε… παίζουμε διαδραστικά μαζί και αυτό μας απελευθερώνει...από την αυτοεικόνα μας.
• Χτίζουν… εμπιστοσύνη : Κάποιες φόρες δεν μπορούμε να εκφραστούμε
αν η κατάσταση δεν έχει και λίγο κέφι, χαρά και «ελαφρότητα»! Παίζοντας
εκφράζουμε αρκετές φορές τον πιο αδιόρατο εαυτό μας… και μάντεψε...(;)
όσο αλληλοανοιγόμαστε τόσο περισσότερο εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον!
Jucy Lucy's Stories